زیردریایی

به وسیله  نقلیه با توانایی حرکت  در زیر  سطح آب  زیردریایی  submarinae گفته  میشود.  امروزه از زیردریایی  با منظورهای  نظامی  ، تحقیقاتی  و در موارد نادر،  گردشگری  استفاده میگردد .

 

با وجود گذشت  سالهای طولانی از  ظهور اولین زیردریایی ها  ، تنها در جنگ دوم  جهانی بود که استفاده گسترده آلمان نازی از زیردریایی ، سبب خسارات بسیار گسترده  به ناوگان  متفقین و خصوصا  خطوط  تدارکاتی  بین انگلستان  و  امریکا  در آتلانتیک شمالی گردید .در آن سالها  زیردریاییها  محدودیتهای بسیاری  داشتند  و اغلب  به دلیل  کمبود نیرو  و مشکل در ذخیره هوای مورد نیاز برای  خدمه  ، نمیتوانستند برای مدت طولانی در زیر  آب باقی  بمانند . طرح اصلی  زیردریایی  ها  دهه  40  و 50 میلادی  بر پایه استفاده از دو موتور بنزینی  و الکتریکی  برای حرکت در  سطح  و یا زیر آب ، استوار گردیده بود  . به این صورت که در سطح آب با استفاده  از  موتور بنزینی  و یا احیانا  دیزل  ، علاوه  بر  نیروی مورد نیاز برای حرکت به جلو ،  باتری هایی با ظرفیت  بالا  نیز شارژ  میگردیدند  ، ضمن آنکه  لازم بود  هوای فشرده مورد نیاز برای تهویه  نیز ذخیره  گردد  و در مرحله بعد و با رفتن زیر دریایی به زیر آب  ، توان مورد نیاز برای حرکت  از موتور الکتریکی و باتری ها تامین میگردید .

پس از جنگ دوم  جهانی و استفاده گسترده  از انرژی هسته ای  بار دیگر توجه طراحان نظلامی به ایده استفاده  از زیردریایی  معطوف  گردید  زیر  استفاده از یک منبع تقریبا نامحدود  انرژی الکتریکی  میتوانست  تواناییهای  قابل توجهی را  برای این نوع از کشتی ها به ارمغان آورد .  البته  کاربرد یک راکتور  اتمی  کوچک  در فضای محدود زیر دریایی  صرفنظر از  احتمال  بروز  خطرات زیست محیطی  و  مشکلات مربوط به ایمنی خدمه  ، این امکان  را فراهم میسازد که با  دراختیار داشت  مقادیر قابل توجهی از الکتریسته  ضمن  تغذیه موتور اصلی زیر دریایی  برای طی مسافتهای بسیار طولانی در زیر آب  ، بتوانیم  با استفاده از  تجزیه اب دریا  ، اکسیژن مورد نیاز  پرسنل را نیز فراهم آوریم.

همچنین  در این دوران  با اوج گیری  جنگ  سرد  محافظت از نیروی  بالستیک به   اولوبت  نخست  ارتشهایی  تبدیل شده بود که همواره  در تب و تاب  یک  درگیری  هسته ای بزرگ  با استفاده از موشکهای قاره پیما  به سر میبردند .